Old Bridge

De geschiedenis van de brug

Volgens archeologisch onderzoek is de plaats van de Ponte Vecchio zeer lang belangrijk geweest voor de oversteek van de Arno. De rivier ontspringt in het bergachtige midden van Italië en stroomt vervolgens vrij recht naar het westen, waar zij uiteindelijk uitmondt in de Middellandse Zee. Vanwege de omvang en de lengte van de rivier was het noodzakelijk een oversteekvoorziening te bouwen.

De Etrusken, een oud volk dat in het millennium voor Christus over de regio Toscane heerste, bouwden hier de eerste brug. Dit was een nogal krappe houten brug, die ook regelmatig werd gebruikt onder de heerschappij van de Romeinen, die rond 300 v. Chr. hun macht in de regio veilig stelden. De brug werd een belangrijke oversteekplaats en de Romeinen erkenden de strategisch goede ligging. Daarom stichtten zij er een nederzetting die kon profiteren van de vele handelaren die de brug moesten oversteken. Zo is het Florence van vandaag ontstaan.

In de loop der eeuwen groeide de stad uit tot een van de belangrijkste in de Italiaanse regio. Des te erger was het toen in 1333 een overstroming de brug, die nog van hout was, volledig verwoestte. Dit was een catastrofe voor de stad, die afhankelijk was van de handel, en de wederopbouw werd de eerste prioriteit van de stad. In twaalf jaar tijd bouwden de Florentijnen een nieuwe brug van steen, zoals wij die nu nog kennen. In 1345 werd de brug in gebruik genomen en kon de handel weer ongestoord doorgaan.

Beetje bij beetje vestigden winkels zich op de brug om geld te verdienen aan voorbijgangers. De brug, als enige oversteekplaats, was ideaal als locatie voor een winkel. Zo werd de brug aan beide zijden bezet door huizen die naadloos op elkaar aansloten. De ingangen van de afzonderlijke winkels waren allemaal gericht op het midden van de brug, waar de goederen werden verkocht. Aan de achterkant van de huizen werden vele balkons gevormd die over de rand van de brug tot in de Arno reikten.

In het midden van de brug is er een kleine opening tussen de huizen waar een uitzicht over de Arno mogelijk is.
In de 16e eeuw wilde Cosimo de Medici twee van zijn huizen met elkaar verbinden door middel van een directe loopbrug. Het probleem: de huizen stonden op de twee verschillende oevers, recht tegenover de Ponte Vecchio. De architect Giorgio Vasari realiseerde het plan door een gang dwars door de bestaande huizen te bouwen. Het midden van de brug, vrij van huizen, werd overbrugd door drie booggewelven, die nog steeds het enige uitzicht stroomopwaarts bieden.
Tijdens een catastrofale overstroming in 1966 werden bijna alle winkels op de brug volledig verwoest. Maar de nieuwe functie van de brug als toeristische trekpleister betekende dat hij snel weer in zijn oorspronkelijke staat werd hersteld.

De winkels van de Ponte Vecchio

In de Middeleeuwen vestigden zich vele eenvoudige, ambachtelijke bedrijven op de brug. Slagers, leerlooiers, timmerlieden en bakkers waren allemaal vertegenwoordigd op de brug. In 1593 verordende Ferdinand I dat de vorige winkels te veel vuil en stank veroorzaakten. Hij verving de vroegere winkels door vele smederijen, vooral voor goud en zilver. Sindsdien hebben juweliers een lange traditie op de Ponte Vecchio. Enkele van de beroemdste juweliers ter wereld hebben hier vandaag een winkel.
Centraal op de brug staat ook de buste van Benevenuto Cellini. Cellini was een van de beroemdste goudsmeden van de 16e eeuw en vestigde zich op bevel van Ferdinand op de Ponte Vecchio.